PHLEOS seu PHLEUM

PHLEOS, seu PHLEUM

Graece φλεὼς, herba palustris sine spinis. e qua vestes et retia texebantur, Iones φλοῦν dicebant. Unde φλοΐνη ἐςθὴς Herodoto l. 3. Et φλοΐναι σπυρίδες ac ψίαθοι Euriptdi, et φλοΐναι ἡνίαι, Polluci. Ad vitilia certe et nexus, utilem esse, scribit Theophrastus l. 4. c. 11. ubi ἀνθήλην quoque illis h. e. lanuginosam paniculam, ad tectoria inducenda, adhibitam fuisse, addit. Galenus etiam, qui in Lexico Hippocratis notat, Phleum verbasco, h. e. phlomo, simile esse et papyraceum, idem textum fictilibus oleariis circumponi, ut hodie buticulae vitreae circumtextô vimine muniuntur, seribit. Φλεὼς, φλομῶδές τι ἐςτὶ τοῦτο καὶ παπυρῶδες φυτὸν, ὅπερ καὶ πλεκόμενον περιτίθεται τοῖς ἐλαιηροῖς κεραμίοις. Sed panicula eius alium quoque usum habuit: Unde quod stipa esset, amphoris vasisque fictilibus componendis, ne frangerentur, interponi solita, ςτοιβ`η quoque dicta est. Tomentis porro inculcandis inserviebat farciendisque toris, uti typhae et aliorum palustrium lanugo. Quod tomentum Circense dicebatur, quia in Circo vaeniebat; non quia in Circensibus sibi id substernebant, ut censebat Turnebus. Verbô, ex cortice huius herbae tegetes, vela, vestes, funes aliaque vitilia texebantur; detractô cortice medulla interior candelis faciendis serviebat, cerâ circumdatâ: panicula vero usibus adhibita, quos diximus. Vide supra ubi de Papyro, et infra ubi de Seirpo, scirpo enim Graecis φλεώς est: it. voce Pliathium.